Łąkówka modrobrewa Neophema elegans – opis gatunku, hodowla, żywienie i ciekawostki

łąkówka modrobrewa

Spis treści

Łąkówka modrobrewa – dlaczego warto ją poznać?

     Łąkówka modrobrewa (Neophema elegans) to niewielka, wdzięczna papuga pochodząca z Australii. Jej delikatne usposobienie, urocza aparycja i cichy, melodyjny głos sprawiają, że jest jednym z najprzyjemniejszych gatunków do hodowli w warunkach domowych.
     Choć wciąż pozostaje mało popularna w Polsce, coraz więcej miłośników ptaków odkrywa, że łąkówka modrobrewa to idealna papuga dla początkujących hodowców – spokojna, odporna i zachwycająca subtelnym urokiem.

Krótka charakterystyka gatunku

     Łąkówka modrobrewa to przedstawiciel rodziny papugowatych (Psittaculidae), należący do grupy tzw. papug trawowych. Dorosłe osobniki osiągają długość 22–25 cm, z czego ponad połowę stanowi elegancki, wąski ogon. Masa ciała waha się od 40 do 50 gramów.

     Upierzenie łąkówki modrobrewej zachwyca barwami natury: wierzch ciała ma odcień złoto-oliwkowy, pierś i gardło przybierają barwę żółto-oliwkową, a brzuch lśni intensywnie żółtym kolorem z pomarańczową plamą w okolicach nóg. Na czole widoczny jest charakterystyczny, niebieski pasek z jasnoniebieską obwódką – to właśnie ta „modra brew” dała gatunkowi nazwę.
     Krawędzie złożonych skrzydeł mają odcień błękitu, a lotki połyskują czernią z niebieskim refleksem. U samic tonacja jest nieco bardziej stonowana, z lekkim brązowym nalotem na piórach. Dymorfizm płciowy jest więc subtelny, ale zauważalny przy wprawnym oku hodowcy.

     W hodowlach spotyka się nie tylko formy nominalne (naturalne), lecz także mutacje barwne – m.in. cynamonowe, szeki czy lutino. To efekt wieloletnich selekcji i utrwalania pożądanych genotypów.

łąkówka modrobrewa (Neophema elegans) - mapa występowania w naturze.

Pochodzenie i naturalne środowisko

     Ojczyzną łąkówki modrobrewej jest Australia – kontynent, który od wieków fascynuje ornitologów bogactwem endemicznych gatunków papug. W naturze łąkówka modrobrewa zamieszkuje suche stepy, trawiaste równiny i obrzeża eukaliptusowych lasów południowej i zachodniej części kraju. Spotkać ją można m.in. w Australii Południowej, Zachodniej Australii oraz części Nowej Południowej Walii.

     Łąkówki uwielbiają otwarte przestrzenie z trawą, gdzie mogą spokojnie żerować na ziemi. Ich dieta w naturze opiera się głównie na nasionach traw i ich części zielonych. W pobliżu farm chętnie korzystają z nasion koniczyny i innych upraw.

     W okresie pozalęgowym żyją w stadach liczących nawet do stu osobników, ale gdy przychodzi czas lęgów – parują się i szukają zacisznych dziupli. Samica składa od 4 do 6 jaj, które wysiaduje około 18 dni. Młode opuszczają gniazdo po 40 dniach i już wkrótce dołączają do rodzinnej grupy, tworząc barwne, spokojne stado.

Łąkówka modrobrewa hodowla – jak stworzyć idealne warunki?

     W hodowli łąkówka modrobrewa uchodzi za gatunek mało wymagający, choć jak każdy ptak – potrzebuje odpowiednich warunków. To papuga aktywna, ale spokojna, dlatego świetnie odnajduje się zarówno w wolierze, jak i w przestronnej klatce w mieszkaniu.

     Najlepszym rozwiązaniem są woliery ogrodowe, gdzie ptaki mogą korzystać ze świeżego powietrza i naturalnego światła. Jeśli woliery są odpowiednio osłonięte od wiatru i wilgoci, łąkówki mogą być w nich utrzymywane przez cały rok – nawet zimą. Papugi te są bowiem zaskakująco odporne na chłód.

     W okresie lęgowym w jednej wolierze powinna znajdować się tylko jedna para. Wtedy chętnie korzystają z budek lęgowych o wymiarach dna 17 × 17 cm i wysokości 15 cm, z otworem o średnicy 5–7 cm. Poza sezonem lęgowym można je trzymać w grupach lub z innymi małymi papugami – wyjątkiem są nierozłączki, które bywają zbyt zaborcze.

     W przypadku hodowli domowej warto zapewnić klatkę o wymiarach minimum 100 × 40 × 50 cm. Łąkówki nie są hałaśliwe – to jedna z ich największych zalet – dlatego świetnie nadają się do mieszkań i domów, nawet w blokach.

Rozmnażanie łąkówki modrobrewej

     W warunkach pokojowych łąkówki modrobrewe mogą przystępować do lęgów praktycznie przez cały rok, choć najlepszy czas to wiosna – od marca do czerwca.
Kiedy w ogrodzie pojawiają się pierwsze pędy mniszka lekarskiego (Taraxacum officinale) i gwiazdnicy pospolitej (Stellaria media), warto zacząć podawać świeżą zieleninę oraz skiełkowane ziarno. To znak dla organizmu ptaków, że nadchodzi czas rozmnażania.

     Samica buduje gniazdo w budce, często wyrzucając część podłoża. Samiec w tym czasie intensywnie tokuje i karmi partnerkę. Po złożeniu jaj (zazwyczaj 4–6, co dwa dni) samica wysiaduje je przez 18–21 dni. W tym czasie musimy ograniczyć podawanie mieszanki jajecznej. Jak przygotować mieszankę jajeczną, możesz przeczytać tutaj.

     Kiedy pisklęta się wylęgną, w diecie rodziców musi pojawić się większa ilość pokarmu jajecznego – to niezbędne źródło białka, którego nie może zabraknąć w tym czasie. O tym jak ważne jest białko zwierzęce w diecie młodych ptaków przeczytasz tutaj. Młode obrączkuje się między 8. a 12. dniem życia, stosując obrączki o średnicy 4 mm.

     Po 32–40 dniach pisklęta opuszczają gniazdo, ale jeszcze przez około dwa tygodnie są karmione przez rodziców, zwłaszcza przez samca. W tym czasie warto wyczyścić budkę i przygotować ją na ewentualny kolejny lęg.
     Zaleca się maksymalnie dwa, ewentualnie trzy lęgi w roku – dla dobra kondycji samicy i jakości potomstwa.

Dieta łąkówki modrobrewej

mieszanka ziaren dla łąkówki modrobrewej

     Sekret zdrowej i długowiecznej łąkówki tkwi w zróżnicowanej diecie. W hodowli podstawą żywienia są mieszanki prosa, kanaru, prosa senegalskiego, włośnicy, nasion babki zwyczajnej, tasznika i mniszka. W swojej hodowli używam mieszanek firmy Deli Nature dla łąkówek nr 70. Dodatkowo warto podawać skiełkowane ziarna, tartą marchew i świeżą zieleninę. (Tutaj dowiesz się jak kiełkować ziarno)

     W przeciwieństwie do wielu innych gatunków papug, łąkówki w naturze nie spożywają nasion oleistych – dlatego słonecznik należy podawać jedynie okazjonalnie, dosłownie kilka ziarenek raz lub dwa razy w tygodniu.

     Nie można zapominać o dostępie do świeżej wody, piasku i minerałów. Grity, sepie, kostki wapienne i kamienie mineralne wspierają trawienie i wzmacniają układ kostny.
Raz w tygodniu warto dodać do wody witaminy i aminokwasy – szczególnie w okresie pierzenia lub lęgów.

Łąkówka modrobrewa a prawo – co musisz wiedzieć?

     Decydując się na zakup łąkówki modrobrewej, oprócz przygotowania odpowiednich warunków, należy pamiętać o kwestiach prawnych. Neophema elegans znajduje się w załączniku B rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97, które obejmuje gatunki chronione przez konwencję CITES.

     Posiadanie łąkówki jest w pełni legalne, ale wymaga rejestracji ptaka w odpowiednim urzędzie (wydział ochrony środowiska w starostwie lub urzędzie miasta).
Należy też posiadać dokument pochodzenia ptaka – np. fakturę ze sklepu zoologicznego lub świadectwo urodzenia w hodowli.
Każde wyklute pisklę również musi zostać zgłoszone do powiatowego lekarza weterynarii.

     Brak rejestracji lub dokumentów może skutkować karami finansowymi, a nawet konfiskatą ptaka. Dlatego odpowiedzialny hodowca zawsze dba o pełną legalność swojej hodowli – to gwarancja bezpieczeństwa i reputacji.

Podsumowanie

     Łąkówka modrobrewa to niezwykle wdzięczna, spokojna i urokliwa papuga, idealna dla osób, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z hodowlą egzotycznych ptaków. Nie wymaga specjalnych zabiegów, nie krzyczy, a przy tym urzeka elegancją i subtelnym charakterem.

     Choć wciąż niedoceniana w polskich hodowlach, ma wszelkie predyspozycje, by zyskać większą popularność. To gatunek, który odwdzięcza się opiekunowi spokojem, pięknem i niezwykłą harmonią, jaką wnosi do domu.

FAQ – Najczęściej zadawane pytania

Czy łąkówka modrobrewa głośno krzyczy?

Nie. To jedna z najcichszych papug hodowlanych. Jej głos jest delikatny, melodyjny i przyjemny dla ucha – idealny do mieszkań.

Jak długo żyje łąkówka modrobrewa?

Średnio 12–15 lat, choć w dobrych warunkach i przy zbilansowanej diecie potrafi dożyć nawet 18 lat.

Czy łąkówka modrobrewa nadaje się dla dzieci?

Tak, pod warunkiem, że dziecko nauczy się obchodzić z nią spokojnie i delikatnie. To papuga łagodna, ale płochliwa – wymaga szacunku i cierpliwości.

Jak odróżnić samca od samicy?

Samce mają intensywniejsze barwy i bardziej wyrazistą „modrą brew”. Samice są nieco bledsze. Pewność daje badanie DNA z pióra.

Czy łąkówki uczą się mówić?

Nie. To nie gatunek „gadający”, lecz raczej obserwujący i cicho komunikujący się subtelnymi dźwiękami.

Jakie są inne gatunki z rodzaju Neophema?

Oprócz Neophema elegans, do tej grupy należą m.in. łąkówka wspaniała (N. splendida), turkusowa (N. pulchella) czy nienieskoskrzydła (N. chrysostoma)

Wracamy do przeglądu gatunków łąkówek? Kliknij tutaj i poznaj pozostałych przedstawicieli rodzaju Neophema >>>

Damian Duchalski

Hodowca ptaków egzotycznych, pasjonat przyrody i twórca projektu Papugi i Spółka. Od lat zgłębia świat ptaków, nie tylko egzotycznych, łącząc praktykę hodowlaną z ciekawością natury i chęcią dzielenia się wiedzą.
Udostępnij post:
Przewijanie do góry