Amadyna diamentowa (Stagonopleura guttata) – praktyczny poradnik

Amadyna diamentowa w naturalnym środowisku

Spis Treści

Amadyna diamentowa czy kraśniczek? Na początek wyjaśnijmy nieporozumienie

     Wielu początkujących hodowców używa potocznie określenia „amadyna diamentowa”, jednak biologicznie poprawna nazwa to kraśniczek diamentowy (Stagonopleura guttata). Należy do rodziny astryldów (Estrildidae) i pochodzi z Australii, gdzie można go spotkać w suchych, półotwartych terenach porośniętych trawą i krzewami. Choć wyglądem przypomina niektóre amadyny, klasyfikacja systematyczna plasuje go w zupełnie innym rodzaju – Stagonopleura.

     To drobny ptak, ale pełen energii, koloru i wdzięku. Uwielbia towarzystwo, a przy odpowiednich warunkach hodowlanych i odrobinie cierpliwości potrafi zachwycić spektakularnym tańcem godowym. Jeśli szukasz ptaka, który będzie ozdobą każdej woliery i jednocześnie nie sprawi większych trudności w hodowli – kraśniczek to zdecydowanie strzał w dziesiątkę.

Charakterystyka gatunku – wygląd i zachowanie kraśniczka

     Kraśniczek diamentowy to ptak o długości ciała od 10 do 13 cm i wadze zaledwie 15–19 g. Jego nazwa „diamentowy” nie jest przesadzona – bok ciała pokrywają wyraźne białe kropki przypominające drobne klejnoty na czarnym tle. Upierzenie składa się z tonów szarości, czerni i bieli, z charakterystycznym czerwonym „płomieniem” na kuprze. Dziób, obrączka oczna i nasada ogona mają intensywnie koralowoczerwony kolor.

Cechy wyróżniające:

  • Samce mają bardziej intensywne ubarwienie i większą głowę.

  • Samice są delikatniejsze w barwach, z bardziej stonowanym pasem na piersi.

  • Młode osobniki mają ciemne dzioby i matowe, szaro-brązowe pióra.

Skąd pochodzi amadyna diamentowa?

     Naturalne środowisko tego gatunku to południowo-wschodnia i południowa Australia – od Queensland po południowe rubieże Półwyspu Eyre. Ptaki te żyją w siedliskach mozaikowych: na pograniczach zadrzewień eukaliptusowych, zarośli typu mallee, a także w terenach rolnych, gdzie dostęp do nasion traw jest łatwy i stały.

     Ich tryb życia jest interesujący – poza sezonem lęgowym tworzą stada mieszane z innymi astryldami, a w okresie lęgowym stają się terytorialne. Samce potrafią zaciekle bronić budek lęgowych i gniazd, dlatego zaleca się trzymanie ich parami lub w dobrze zorganizowanej, przestronnej wolierze z licznymi kryjówkami.

Warunki hodowli – jak stworzyć raj dla kraśniczka?

Klatka czy woliera?

Amadyny diamentowe można hodować zarówno w większych klatkach, jak i wolierach, ale zdecydowanie woliera ogrodowa z naturalną roślinnością daje najlepsze efekty. Ptaki te potrzebują przestrzeni do latania, wspinania się, tokowania i… zachowania godności.

Jeśli klatka, to:

  • minimalna długość to 70–80 cm dla pary,

  • najlepiej, jeśli będzie typu skrzynkowego, z możliwością zamontowania budki i roślin,

  • ważne jest, by ptaki miały miejsce na loty poziome, nie tylko pionowe przeskoki.

Woliera natomiast:

  • powinna być przestronna (co najmniej 2 m długości),

  • najlepiej obsadzona roślinami: bambus, trzcina, paprocie, tuje,

  • zorganizowana w sposób naturalny, z miejscami do ukrycia się i tokowania.

Temperatura i mikroklimat

Optymalne warunki:

  • temperatura: 20–25°C,

  • wilgotność: 50–60%,

  • brak przeciągów – to absolutnie kluczowe!

Ptaki dobrze znoszą lekkie spadki temperatury (do 15°C), ale nie są one wskazane na dłuższą metę, zwłaszcza podczas wychowu młodych.

Jak rozpoznać płeć u kraśniczków?

To wcale nie takie proste – dymorfizm płciowy jest subtelny. Najpewniejsze sposoby to:

  • obserwacja zachowań – samce wykonują zaloty z trawką w dziobie, tańcząc i prezentując boki,

  • głos – tylko samce śpiewają charakterystycznym, skrzypiącym dźwiękiem,

  • test DNA – 100% skuteczności, choć nie zawsze konieczny.

Żywienie kraśniczka diamentowego – co powinno trafiać do miski?

     W naturze amadyny diamentowe żywią się nasionami traw, zarówno dojrzałymi, jak i niedojrzałymi. W sezonie lęgowym uzupełniają dietę białkiem zwierzęcym w postaci owadów i ich larw.

Dieta w hodowli powinna obejmować:

  • mieszankę ziaren dla astryldów australijskich – suche i kiełkowane, (Tutaj dowiesz się jak kiełkować ziarno)

  • dojrzewające kłosy traw (proso, mozga kanaryjska),

  • zieleninę (mniszek, gwiazdnica, rukola, bazylia),

  • w okresie lęgowym: mieszanka jajeczna, larwy mącznika, drobne świerszcze, larwy much.

     Wapń? Obowiązkowo! Kostka sepii lub piasek z węglem drzewnym wspomagają trawienie i wzmacniają układ kostny.

Rozmnażanie amadyny diamentowej – krok po kroku

Jak dobrać parę?

     Pozwól ptakom dobrać się samodzielnie, najlepiej w młodym wieku. To zwiększa szanse na zgranie i sukces lęgowy. Dojrzałość płciowa pojawia się w wieku około 9–10 miesięcy, ale pierwsze lęgi zaleca się planować po ukończeniu roku.

amadyna diamentowa w budce lęgowej

Gniazdo idealne amadyny diamentowej

Ptaki chętnie korzystają z:

  • półotwartych budek dla astryldów,

  • wiklinowych koszyków,

  • kokosowych domków z bocznym wejściem.

Wyściółka: włókna kokosowe, siano, mech, pióra, suche trawy.

Przebieg lęgów

  • Liczba jaj: 4–7,

  • Inkubacja: 13–14 dni,

  • Gniazdowniki: pisklęta przebywają w gnieździe 22–24 dni,

  • Po wylocie: 2–3 tygodnie dokarmiania przez rodziców.

W sezonie lęgowym zwiększa się zapotrzebowanie na białko – nie zapomnij o larwach i jajkach.

Uwaga: Agresja!

Podczas lęgów nawet spokojne kraśniczki potrafią być zaskakująco zadziorne. Dlatego pary trzymamy osobno, zwłaszcza w małych przestrzeniach.

Problemy w hodowli – co może pójść nie tak?

Brak lęgów mimo pary?

  • Para za młoda,

  • Niewystarczające białko w diecie,

  • Stres (np. hałas, obecność drapieżników, inne ptaki).

Agresja?

  • Zbyt mała przestrzeń,

  • Brak budek gniazdowych dla wszystkich par,

  • Niedobór zajęć dla ptaków (np. brak świeżych kłosów do dziobania).

Najczęściej spotykane choroby:

  • pasożyty zewnętrzne (roztocza, wszoły),

  • infekcje układu oddechowego,

  • niedobory mineralne.

Podsumowanie – dlaczego warto mieć amadynę diamentową?

Amadyna diamentowa to ptak nie tylko piękny, ale i stosunkowo łatwy w hodowli. Idealny dla początkujących, ale również ciekawy dla zaawansowanych miłośników egzotycznych ptaków ozdobnych. Na przestrzeni lat udało się wychodować wiele interesujących mutacji barwnych, więc każdy znajdzie coś dla siebie. Przy odpowiedniej opiece odwdzięczy się zachwycającym tańcem, radosnym ćwierkaniem i udanymi lęgami.

FAQ – Najczęściej zadawane pytania

Czy amadyny diamentowe można trzymać z innymi ptakami?

Tak, najlepiej z innymi spokojnymi astryldami. Unikaj trzymania z dużymi lub agresywnymi gatunkami.

Jak długo żyje kraśniczek diamentowy?

5–7 lat, a przy dobrej opiece nawet 9 lat.

Czy można rozmnażać je w klatce?

Tak, ale woliera daje lepsze efekty i mniejszy stres.

Ile kosztuje amadyna diamentowa?

Od 80 do 150 zł za osobnika w zależności od wieku, płci i linii hodowlanej.

Damian Duchalski

Hodowca ptaków egzotycznych, pasjonat przyrody i twórca projektu Papugi i Spółka. Od lat zgłębia świat ptaków, nie tylko egzotycznych, łącząc praktykę hodowlaną z ciekawością natury i chęcią dzielenia się wiedzą.
Udostępnij post:
Przewijanie do góry